Niet dat ik ten einde raad ben, maar vervelend is het wel. Ik krijg al weken geen letter op papier. Lezen doe ik graag, maar zelf wat produceren ho maar. Ondertussen moet dat artikel voor die klant wel af. Afspraak is afspraak en deadlines zijn heilig.

Nu ik mijn probleem heb gedeeld, beloof ik dat jullie mijn blog over de watermaffia in Nederland en mijn ervaringen met de Pijlplinker uit 1955 nog tegoed houden. Maar dan moet ik wel eerst beter worden. Want kan iemand mij vertellen wat er aan de hand is? Is zoiets tijdelijk? Tot voor kort was ik namelijk in staat om bijna per strekkende meter tekst te leveren. Ietsjes meer of minder? Geen probleem voor mij als journalist. Toetsenbord en ik waren buddy’s. Meer koffie, op tijd naar bed en regelmatig hardlopen: niets heeft nog geholpen.

Rachmaninov had het ook…

Zo’n writer’s block schijnt ook componisten te overkomen. Rachmaninov (1873-1943) had er last van. Maar bij hem kwam het probleem niet uit de lucht vallen. De Rus werd namelijk zwaar depressief als gevolg van vernietigende kritieken op zijn eerste symfonie. De stumperd kreeg geen noot meer op papier. Pas na een uitgebreide therapie kwam zijn creativiteit terug en vierde Rachmaninov wereldwijd triomfen. Prachtig verhaal met een duidelijke, aanwijsbare oorzaak.

Ik wil ook een triomf in de Randstad, maar dan zonder therapie. Dus kom maar op met de suggesties. Herken je dit ongemak? Bij het uitblijven van goede ideeën ben ik genoodzaakt stratenmaker of circusartiest te worden.