Ja, wie niet? Majoor Alida Bosshardt had een reputatie waar je u tegen zegt! Netwerken zat haar in het bloed. Daarvan getuigt haar dagboek uit 1948, dat is te zien in het onlangs geopende Leger des Heils museum in Amsterdam. Dat object is in dit blog museumschat deel III.

Data, namen, adressen en telefoonnummers: alles schreef majoor Bosshardt op. Haar pen en cahier – weet iemand nog wat dat is? – waren haar wapen. De majoor maakte lijstjes, lijstjes, lijstjes. Zij hield vooral nauwgezet bij met wie, waarover en wanneer ze op welk moment had gesproken. En wat de uitkomst was geweest van een ontmoeting. Had die iets opgeleverd, of was er nog nazorg nodig? In haar dagboek komt het beeld naar voren van een heilsofficier die doelgericht op pad ging en zich door niets of niemand het bos in liet sturen. Haar handschrift is bijzonder goed te lezen en de majoor is vooral to-the-point.

‘Op 6 december (1948) koffie gedronken op het kantoor van meneer Stroethof in de Barndesteeg 25. Zaalhuur besproken en binnenkort eens terugbellen’

‘Vrijdagavond, 8 oktober. Met 3 officieren donker Amsterdam in. Goede gesprekken, een dronken vrouw thuisgebracht’

‘Kerstnacht 1948. Om half 2 ’s nachts 51 prostituees uit het nachtleven. Ontroerend om te zien dat ze echt genieten. Zuster Emmy Kamp zingt een solo’

Stuk voor stuk berichten die vandaag aan de dag niet zouden misstaan op Facebook. Lekker kort ook, minder dan 144 tekens. Ideaal op Twitter. En dergelijk nieuws zou vandaag aan de dag talloze keren zijn geliked, gedeeld of geretweet. Maar de majoor was haar tijd vooruit. Ze had bovendien niks met techniek weet ik uit ervaring.

Terug naar haar dagboek en haar aangeboren vaardigheid om te netwerken. Aan het eind van 1948 had majoor Bosshardt welgeteld 110 contacten die zij kennelijk bijzonder vond. Alle namen, adressen en telefoonnummers staan er keurig in haar boekje. Die lijst zou na haar debuut op televisie (1958) alleen groeien.

Tot slot, in het Leger des Heils museum zijn overigens beelden van de majoor te zien uit 1951. Toen organiseerde zij een boottocht voor kinderen uit Amsterdam. De reportage kwam enkele maanden geleden onverwacht boven tafel. Henny Tinga, envoy van het Leger des Heils en oud-collega van de majoor, bleek nog een stapel filmblikken in huis te hebben liggen. Voor de liefhebbers, dat unieke materiaal is hier te zien.

Like je de majoor? Dan kan dat hier, maar ook in je hart.