Mijn feestdagen in Noord-Ierland waren without any troubles. In het gedeelte waar mijn familie vandaan komt en ik een heuvel en een kudde schapen run, gebeurt dan ook zelden wat bijzonders. Het grote nieuws: Guinness en Bushmills smaken er onveranderd lekker en de meest recente vredesonderhandelingen zijn weer mislukt.
Want wie dacht dat het pais en vree is in de Britse provincie heeft het mis. Er zijn nog geregeld incidenten, soms zelfs met dodelijke slachtoffers. Dat is geen nieuws in Nederlandse media, vandaar dit blog. Er ligt een akkoord uit 1998 (het zogeheten Goede Vrijdag-akkoord) maar daarin was nog heel veel niet geregeld. Dus zaten partijen uit Londen, Dublin en Belfast vanaf september weer om de tafel. Vóór 31 december moest een alomvattend akkoord worden bereikt over heikele kwesties als: het vlagvertoon van de Britten op openbare gebouwen; de protestantse Oranjemarsen door katholieke wijken en het instellen van een commissie die 3000 onopgeloste moorden moet gaan onderzoeken. Al die thema’s bleken te omvangrijk om in vier maanden op te lossen. En dat verrast mij ook helemaal niets.
De mensen die ik sprak hebben andere zaken aan hun hoofd. Jongeren trekken massaal weg uit de dorpen en steden omdat er geen werk is. Met duizenden tegelijk emigreren ze naar Australië, Nieuw-Zeeland en Canada. De komst van een kreeftkwekerij houdt de gemoederen bezig. Die levert straks 140 banen op. De Union Jack (Britse vlag) wordt door Schotten, Engelsen, Ieren en Noord-Ieren al eeuwenlang verfoeid, dus dat sentiment strijk je nooit meer glad. Niet de mislukte onderhandelingen waren op nieuwjaarsdag talk of the town, maar de uitslag Manchester United – Tottenham Hotspurs (1-2).
Politiek in Noord-Ierland klopt als een zwerende vinger. Daar ga je niet voor naar de dokter, je pakt zo nu en dan een sodabadje. Dat was het ritueel aan de onderhandelingstafel. De partijen zijn het niet met elkaar eens, maar de druk is weer even van de ketel. Het ongetekende document van 38 pagina’s verdwijnt in een la en de speciale afgezant voor Noord-Ierland, de Amerikaanse diplomaat Richard N. Haass, is weer op weg naar huis.
Zo hangt de vlag er op dit moment bij in Derry/Londonderry.
Joël Batenburg 
Gepubliceerd door