Die van mijn ex had ik al in mijn hart gesloten, en die van mijn lief is mij ook al zo dierbaar. Het is een prachtige dame op leeftijd en gelukkig was ze er weer bij met Sinterklaas. Ze kreeg een leuke surprise met een ijzersterk gedicht. Maar wat moet ze nou in hemelsnaam met een tegoedbon voor nieuwe apps op haar Ipad? Vier kleinkinderen en één dochter hebben het haar proberen uit te leggen. Vrij kansloze actie. Op enig moment moet mijn schoonmamma hebben gedacht: het zal mij niet overkomen dat ik hier met lege handen wegga. Want toen ik rondging met de warme chocolademelk, stond naast haar op een bijzettafeltje mijn innig geliefde roze koffiemok met twee giraffen. Die heb ik al en jaar of vijftien. Maar de oude dame vond ‘m kennelijk ook mooi en sprak: ‘Ja, die is van mij, van Sinterklaas gekregen’. Ze hield ‘m stevig vast en zachtjes rukken had geen enkele zin. ‘Ik vind ‘m wel leuk. En anders kan ik ‘m altijd nog weggeven’. Ik ben even sprakeloos; zie twee giraffen in een handtasje verdwijnen kijk een beetje sip. Die mok ben ik kwijt. Dat wordt zojuist bevestigd door mijn lief. Ze is even bij haar moeder op de koffie…
p.s. Op Tweede Kerstdag overigens een prachtige nieuwe mok met zebra’s, olifanten en tijgers gekregen van mijn schoonzusje Thea.
Gepubliceerd door