Wat waren zijn gedachten, emoties, gevoelens en dromen? Hij heeft er een aantal met ons gedeeld. Vanaf 1986 gingen we als vriendengroep vrijwel elk jaar uit eten. Dan namen we het leven, de liefde en de toekomst door. In juni overleed onze goede vriend aan kanker. Afgelopen zaterdag hielp ik bij het uitruimen van de bovenwoning en vond onverwacht een stapel dagboeken.

Onze vriend had een scherpe pen. Hij versloeg als geen ander het nieuws en schreef de achtergronden. Een vakman. In de dagboeken komt hij zelf aan het woord. Ze vertellen zijn verhaal. Dat is andere kost. Dat maakte de vondst afgelopen weekend dan ook tot een bijzondere, intieme gebeurtenis die ik niet snel zal vergeten. Een ontdekking die vragen en dilemma’s oproept. Waarom lagen ze daar? Wie wist dat hij ze schreef en welke verborgen geheimen bevatten ze? Voor wie en waarom hield hij zo nauwgezet de dagen, weken en jaren bij? Hij moet al lang geleden zijn begonnen met schrijven, de stapel is groot. Waarom heeft hij er tijdens zijn ziekbed geen afstand van gedaan?

We besloten één bladzijde open te slaan. Een willekeurige pagina; zomaar een dag in 2002. We lazen hardop één regel en ik wist meteen waarom het goed was om dit werk voorgoed te sluiten. Hij schreef om zichzelf beter te leren kennen. Zo bleef hij dicht in de buurt van zichzelf. Het is vreemd mooi om te bedenken dat het voor ons genoeg moet zijn om hem te hebben gekend.